Oktober
29 2014 Sierra Nevada moet hun prachtige refugio opgeven
Refugio Sierra Nevada in de bergen boven Granada beleeft een nachtmerrie. In Nederland hoor je soms wildwest-verhalen, maar hier is het een echte rechtsstaat, vergeleken bij Spanje en Roemenië, de landen waarmee Esperanza het meeste contact heeft.
De eigenaar van deze refugio (o.a. de dove Friso, nu Sordo, en de blinde Lucy kwamen via hen) die al die jaren de dieren een warm hart toedroeg en altijd zei dat het terrein voor de dieren zou blijven, wilde i.v.m. financiële problemen ineens € 175.000 hebben. Onmogelijk, maar ook een absurde vraagprijs. En erger: hij ging dieren en mensen bedreigen en valse beschuldigingen uiten: Anita (de spil in het web van de refugio) zou moordenaars op hem afgestuurd hebben etc.
Anita met haar honden in Sierra Nevada
Gevolg
is nu ook al dat hij Anita hiermee voor de rechter daagt. Een oplossing het
terrein toch nog over te kunnen nemen tegen redelijke vergoeding is door dit
alles uitgesloten. Het is heel erg dat ze deze prachtplek
van zo’n 5000 m2 waarin ze zoveel geïnvesteerd hebben moeten verlaten. Er is
ruimte voor sterilisaties e.a. medische ingrepen en er zijn weinig refugio’s
waar de dieren het zo goed hebben: qua hokken, qua vrij rondlopen de hele dag,
qua bomen en groen etc. Esperanza heeft ondermeer geholpen met verwarming van
de kattenverblijven (in de winter zaten de poezen soms op een kluitje onder
tafels tegen de kou) en met trappen tussen de verbijven van de kittens en de
andere poezen (zodat men niet door hondenverblijven heen hoefde). Dit alles
plus vele andere investeringen, ook een
watersysteem bv.)is nu weg. Dieptriest. In een artikel over deze ellende in een
Spaanse krant zegt Anita: Solo de pensar que a mis 65 anos tengo que empezar de
cero con los animalos se me parte el alma. >
Alleen al te denken dat ik op mijn 65e jaar van nul af moet beginnen met de dieren snijdt me door de ziel.
Alleen al te denken dat ik op mijn 65e jaar van nul af moet beginnen met de dieren snijdt me door de ziel.
Hieronder de
link naar het krantenartikel met foto’s.
Maar opgeven doet niemand.
Ze zijn begonnen met het zoeken van (tijdelijk) hulp en onderdak voor zoveel
mogelijk dieren i.v.m. een verhuizing. En die is aanstaande. Anita had ons al
eens gebeld over het oude asiel in Padul waar Niki en Rafa vandaan komen met de
vraag hoe het was en waarom Ana en Jesus daar ooit weg moesten van de gemeente
(Esperanza heeft nog mede gebouwd aan hun nieuwe refugio in de bergen boven
Monachil). Tot onze grote verrassing heeft de burgemeester de plek nu wel
aangeboden aan Sierra Nevada. Het is wat onduidelijk of het blijvend zal zijn.
Ze gaan derhalve geen grote investeringen doen in eerste instantie. Maar, zoals
gezegd, ze laten zich niet lam slaan. Er wordt al keihard gewerkt de plek plus
de verblijven te verbeteren, want het was erg armoedig en veel kleiner. Anita
en de vrijwilligerskennende zal het so wie so veel aangenamer worden dan het
was. Wij wensen hen alle kracht en sterkte, maar ze weten waarvoor ze het doen.
De link naar de website van de nieuwe refugio van Sierra Nevada in Padul:
De link naar de website van de nieuwe refugio van Sierra Nevada in Padul:
en van de gewone
website:
en van de Facebookpagina:
www.facebook.com/RefugioDeAnimalesSierraNevada
Hier direct
onder, Padul in 2010:de oude refugio van Granada-Padul, waar Niki, Rafa, Ellie
en Kaisser vandaan komen, de honden op de foto's van deze website
En hieronder
Padul nu
Er is veel werk aan de winkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten