vrijdag 12 december 2014

Augustus 14 2014 Lotje (was: Cleo) is thuis, na barre omzwervingen in de Roemeense winterkou


Augustus 14 2014 Lotje (was: Cleo) is thuis, na barre omzwervingen 
                                in  de Roemeense winterkou


In november zag Carmen haar voor het eerst, een maand of 8 oud. In februari nam
ze haar in huis: een jampot vol teken, onder de schurft, een oog leek blind, compleet
verzwakt. En nu is ze, na maanden van intensieve zorg, definitief thuis in Oldenzaal.



Lotje mag zich echt gaan hechten nu. En dat is een proces natuurlijk. Soms moeilijk, maar ook mooi en ontroerend, voor wie dat snapt. Soms komt er een grote angst boven (bv. bij het meppen naar een vlieg). Ze had een kuil gegraven tegen de schutting waar ze trillend in teruggevonden werd. Maar bijna altijd is ze gelukkig. Na een week kon ze al alleen beneden slapen, 's avonds ligt ze met haar kopje op de schoot van het bazinnetje, ze begroet alle bezoekers vrolijk, gaat graag op bezoek naar familie, speelt en rent. De eerste cursusles
was eng, maar de oefeningen met het vrouwtje doet ze met plezier.

Wie liefde, tijd, veiligheid en goede begeleiding biedt, krijgt daarvoor een grote beloning: een dier dat langzaam maar zeker stabieler wordt. En met de restjes uit de rugzak: daar valt bijna altijd heel goed mee te leven. Wie heeft er geen rugzak?
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten